Dag 30 - All good things come to an end...

Iedereen nogmaals dank voor de verjaardagswensen.
Het was eentje die ik niet snel zal vergeten als ik aan deze reis terug denk.

Maar goed, het was zo ver, we moesten weer naar de "real world".
We stonden rond 6u30 op, maakten ons klaar, gingen een laatste maal ontbijten
in Windjammer Marketrestaurant en zwaaiden nog enkele bekenden "goodbye".
Benieuwd wie we er volgend jaar in september zullen van terugzien als we met
de Allure een weekje Middelandse Zee zullen doen.

Om 07u45 werden we in studio B verwacht voor het vertrek van onze laatste excursie
Miami. Er was aardig wat volk, want anderen gingen nog naar de Everglades of bezochten
Fort Lauderdale. Altijd beter dan 10u in een vliegtuigterminal door te brengen.

Onze bagage stond in de cruiseterminal al klaar in zone 1, die hadden we dus snel gevonden.
Paspoorten en het douaneformulier om de US binnen te komen, dat we nu voor de 3de keer deze maand hebben ingevuld, in de hand, schoven we aan bij de Police Officer.
Gewoonlijk kijken ze een beetje sip, maar deze niet hoor, als hij onze Belgische paspoorten in de hand neemt. "Goededag, hoe gaat het ? spreek hij ons aan.
Ik heb 5 jaar in Antwerpen gewoond..." Als hij hoort dat we zelf ook nog van Antwerpen zijn, stempelt hij alles af en waren we op 1,2,3 door de controle.

Buiten staat de Miami citysightseeing dubbeldekker ons al op te wachten.
Op de benedenverdieping is een afgesloten ruimte om onze bagage te stockeren.
Wij zitten boven in het zonnetje. Ons haar zal een paar uur gratis gefohnd worden.

We vertrekken vanuit Port Everglades Fort Lauderdale en rijden richting Miami Beach.
We kijken nog een laatste maal achterom naar de Allure en zeggen...
Tot volgend jaar.

We zien onderweg waterkanalen, stranden, vele jachten, schitterende hotels...

Als je luistert naar de gids dan heeft elke ster ter wereld van de laatste 50 jaar ooit
wel in Miami gewoond, verbleven of opgetreden.

The Beatles, the doors, the Bee Gees, teveel om op te noemen of ze hebben er een mansion (droomhuis) gehad of een hotel...

Halverwege komen we in Miami Beach, gekend uit de vele films en TV reeksen zoals
uiteraard ook Miami Vice en Miami CSI.
We rijden langs de bekende Ocean Drive. Alle gebouwen zijn hier in Art Deco
stijl uit de jaren 30.

We stoppen bij de Versace mansion, waar Gianni Versace, de modeontwerper, op de trappen voor zijn eigen huis werd vermoord in 1994.

Momenteel is de mansion eigendom van David Beckham die er een luxueus hotel in uitbaat.

Versace mansion...

Even later stopt onze bus en krijgen we 1 1/2u vrije tijd op Ocean Drive.
We zetten ons op een terras en kijken naar de mooie auto's die een handelsmerk
zijn van Miami.
We spreken hier ook af, als we terugkomen, dat we meer tijd gaan doorbrengen
aan deze kant van Florida om meer te kunnen ervaren van de Keys en Miami.

We genieten voor een laatste keer dit jaar van een aangename 30 graden.

Prachtige aangelegde Ocean Drive...

Na de stop rijden we met onze bus verder richting Miami downtown.
We passeren nog enkele interessante plaatsen.

Zoals de trainingszaal van Muhammad Ali 5th Street Gym, waar hij in zijn topjaren
dagelijks kwam trainen.
5th Street Gym bestaat nog steeds maar momenteel op een andere locatie.

Destijds 5th street Gym, nu een moderne apotheek.

Ali met de Beatles in 5th Street Gym...

Muhammad Ali woont trouwens nog steeds in Downtown Miami.

Verder passeren we het hoofdkwartier van "Miami CSI" voor de trouwe kijkers onder jullie.

We rijden langs Star Island, een kunstmatig aangelegd eiland waar de Amerikaanse sterren hun mansion hebben zoals Bill Gates, Silver Stallone, Justin Beeber, Bruce Willis, Demi Moore, Don Johnson,...

Via de Miami cruise terminal gaan we verder naar Downtown.

Waarna we richting Miami Airport een mooi zicht krijgen over de Miami skyline...

Uiteindelijk arriveren we iets na 13u op Miami int. airport.
We kunnen gelijk inchecken.

De brave man achter de balie heeft al direct opgemerkt dan we een 3-tal kilo's boven
ons toegelaten gewicht zitten...onze koffers hé, wij zouden niet toegekomen zijn met 3 kilo na 4 weken. Benieuwd wat de weegschaal thuis gaat zeggen !

In ieder geval de 3 kilo overgewicht kost ons $ 60.

Er is gratis wifi op de luchthaven dus we internetten nog wat via onze smartphones.

Rond 16u30 begint de boarding van British Airways.
We vliegen opnieuw met de grote B747.

Met 10min vertraging beginnen we te taxiën, maar een paar honderd meter later staan we opnieuw geruime tijd stil. De kapitein weet ons kort daarna te vertellen dat er nog zo'n 7 vliegtuigen voor ons in de wachtrij staan. Uiteindelijk 30min later om 17u50 gaan we effectief de lucht in. We hangen nog maar net in de lucht of het is al pikdonker.

Ondertussen hebben we via het entertainment systeem onze eerste film opgezet en bestellen we onze eerste gin tonic.

De vlucht verloopt perfect. Rond 19u krijgen we onze warme maaltijd. Eerst een slaatje, daarna kiezen we voor pasta en als dessert een appelcake. We kiezen daar bij een rood wijntje.
Net als op de heenvlucht was de kwaliteit van het eten best te genieten.

We hebben een redelijke rugwind, waardoor we snelheden halen van bijna 1100km/u

De terugvlucht zal daardoor uiteindelijk zo'n 1u20 korter zijn dan de heenvlucht.
Daar zijn we niet rouwig om. 

Met nog een uur te vliegen komt men rond met het ontbijt.
Alles smaakt weer prima, alleen de koffie, dat is maar slappe kost...
Maar ja, de Engelsen zijn dan ook thee drinkers. :-)

Net voor de kust van Ierland krijgen we een half uurtje normale turbulentie maar iets later om 6u50 (Engelse tijd) komen we veilig aan de grond op London Heathrow.

Daar is het op "Connecting Flights" enorm druk. Lange wachtrijen om langs de douane te passeren en daarachter nog langere rijen om door de security te geraken.
Aangezien we al een hele weg hadden afgelegd vanaf onze aankomst terminal zag het er niet goed uit om onze vlucht naar Brussel te halen. 

Ik spreek één van de managers aan en met onze boarding pass in de hand, haalt hij ons uit de lange wachtrij. We mogen verder via een express lane. Uiteindelijk duurt het nog een hele tijd want "security" doet heel lastig vandaag. Op het moment dat we er door zijn, zijn ze voor onze vlucht al aan het boarden. Geen gate, want we moeten nog met een autobus naar een afgelegen plaats worden gebracht, waar de Airbus 319 staat te wachten.
Hier komen we voor het eerst in contact met de Europese buitenlucht.
BIBBEREN...
Oef, we zitten er op. Voor een 8-tal anderen lukt dat niet en hun koffers gaan terug uit het vliegtuig. Zij worden overgeboekt.

Een kort vluchtje van 45min brengt ons uiteindelijk terug in eigen land.
We krijgen nog een mooi spektakel als we een hele tijd vlak boven het wolkendek vliegen.
Het lijk wel of we over het helemaal besneeuwde Antartica vliegen.
Zelfs op deze korte vlucht zorgt BA voor een ontbijt.

Het uitchecken in Brussel gaat eens voor één keer heel vlot, ook onze bagage komt
gelijk op de transportband. Zo snel zelfs, dat we al buiten zijn net voor ons ontvangstcomité verschijnt. We geven dochter Ellen en bompa een dikke knuffel en rijden richting Antwerpen. Onderweg willen ze alles weten over onze reis.

Als we thuiskomen heeft Ellen gezorgd dat het huis netjes aan de kant is.

Leuke attentie...

Ondanks de vermoeidheid, we zijn ondertussen 24u wakker, pakken we de eerste spulletjes uit, doen nog wat familiebezoek en bijten door tot 20u.
Dan is het vat helemaal af en gaan we slapen.

Project 2014 sluit hier af.
Wij hebben een fantastische vakantie en ervaring achter de rug en we hopen dat jullie via deze blog er een beetje de sfeer van hebben meegekregen.

De blog blijft online, niet alleen voor ons eigen geheugen, maar ook voor zij die in de toekomst, plannen in dezelfde richting mochten hebben, kan het misschien een leidraad zijn. Indien jullie andere vragen hebben over iets, dan weten jullie ons wel te vinden.

See you later alligator.
Groetjes